شوخی‌ای که همیشه با دوستانمان داشتیم را به یاد آوریم: «اگر از مریضی در حال مرگ هم باشم، مادرم من را به مدرسه می‌فرستد.» سال‌ها از آن خاطرات گذشته و برخی از ما هنوز هم وقتی مریض می‌شویم، فک می‌کنیم به زودی خوب می‌شویم و نباید از مرخصی‌هایمان به خاطر مریضی استفاده کنیم.

 بدون شک یکی از مهم‌ترین آداب زندگی، رعایت حقوق دیگران و توجه به سلامت دیگران است که با سر کار رفتن در زمان مریضی تناقض دارد.
 
اگر مریض می‌شویم، باید تا بهبود کلی صبر کنیم و سر کار نرویم. این کار رعایت آداب معاشرت است. به علت چنین بی‌احتیاطی، همکاران ما و افرادی مانند خانواده و فرزندان کوچک آن‌ها هم در معرض خطر قرار می‌گیرند. هر چند روز به طول بینجامد مهم نیست. با همکاران خودتان صحبت کنید و مرخصی بگیرید.
همین رفتار در مورد بچه مدرسه‌ای‌ها هم هست. همیشه خیلی از بچه‌ها از همکلاسی‌هایشان که در دوره انتقال ویروس بوده‌اند، مریضی گرفته‌اند. اینکه به هر بهایی به مدرسه یا سر کار برویم، اما در عوض سلامتی دیگران را به خطر بیندازیم و دیگران را هم درگیر دوره مریضی بکنیم، کار درستی نیست